ปี 1972 เมื่อเด็กนักเรียนหลังห้องชาวไทยถูกเตะโด่งออกจากโรงเรียน

และโชคชะตาได้นำพาเขาให้ไปแสวงหาความรู้ในดินแดนของโอกาสที่ชื่อว่า “อเมริกา” 

ชีวิตของเขาได้เข้าไปผูกพันกับภูเขาสูง ความหนาวเหน็บ และวิชาการละครซึ่งพลิกชีวิต

เด็กหลังห้องที่ครูบอกว่า “เธอสมควรไปเรียนอาชีวะ” ให้กลับมาเป็นอาจารย์

นักการละครและนักแสดงที่มีชื่อเสียง

​36 ปี ให้หลังเขากลับไปอีกครั้ง พร้อมกับพาลูกศิษย์ลูกหาไปค้นหาจิตวิญญาณที่หล่อหลอมเขายาวนานกว่า 7 ปี ซึ่งทำให้เขาพบเหลี่ยมมุมความงามของรากเหง้าความเป็นไทยในขณะเดียวกัน  

การเดินทางของเด็กหลังห้องที่กลายเป็นผู้อาวุโสพร้อมกับลูกศิษย์ลูกหา

ได้เริ่มต้นและต่อเนื่องจากพันไมล์สู่หมื่นไมล์ จากหมื่นสู่สองหมื่นไมล์ และมากกว่าเรื่องราวสารพัดสารพันเกิดขึ้นบนเส้นทางนี้รวมถึงการเติบโตทางจิตวิญญาณบางอย่าง

และเหนืออื่นใด คือการค้นพบความงามของชีวิต